- dikey doğru
- n. normal
Turkish-English dictionary. 2013.
Turkish-English dictionary. 2013.
dikey — sf., mat. 1) Başka bir doğru ile kesiştiğinde onunla birlikte dik açı oluşturan (doğru çizgi), amudi a, b doğrusuna c noktasından dikey bir doğru indirilince 90 derecelik açı oluşur. 2) zf. Dik olarak Birleşik Sözler dikey geçiş … Çağatay Osmanlı Sözlük
dikme — is. 1) Dikmek işi 2) Ahşap yapılarda pencere ve kapı yanlarına dikilen direklerden her biri 3) mec. Bir evde aileyi sürdürecek olan tek çocuk 4) hlk. Ağaç, direk 5) hlk. Fidan, yeni dikilmiş fidan 6) den. Yük kaldırmakta kullanılan bir direkli… … Çağatay Osmanlı Sözlük
taban — 1. is. 1) Ayağın alt yüzü, aya 2) Üstü kapalı bir yerin gezinilen, ayakla basılan yüzü, tavan karşıtı 3) Ayakkabının alt bölümü 4) Kaide 5) Bir şeyin en alt bölümü 6) Değerlendirmede en alt derece 7) Bir toplumu, bir kuruluşu oluşturan, yönetime… … Çağatay Osmanlı Sözlük